Δήλωση της υπεύθυνης του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ν.Δ. κας Ε. Βόζεμπεργκ ύστερα από συνεργασία με τον πρώην Υφυπουργό Παιδείας, κ. Σπ. Ταλιαδούρο
Τετάρτη, 15 Σεπτεμβρίου 2010
Η Υπεύθυνη του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Α’ Αθηνών, κα Ελίζα Βόζεμπεργκ, ύστερα από
συνεργασία με τον πρώην Υφυπουργό Παιδείας, κ. Σπ. Ταλιαδούρο, έκανε την
ακόλουθη δήλωση:
« H νέα ακαδημαϊκή χρονιά, 2010-2011, ξεκινά με σημαντικές καθυστερήσεις και
αδυναμίες, που πλήττουν την ποιότητα της παρεχόμενης Ανώτατης Εκπαίδευσης
της πατρίδας μας και δυσχεραίνουν την εκπλήρωση των στόχων κάθε ΑΕΙ, σε όλη
την Επικράτεια. Ειδικότερα,
1. Δεν προχωρεί η υλοποίηση των τετραετών ακαδημαϊκών - αναπτυξιακών
προγραμματισμών των ΑΕΙ.
Η καθιέρωση και υλοποίηση του τετραετούς προγράμματος είναι ένα πρωτοποριακό
μέτρο για την Ελλάδα, που επιτρέπει τον ορθολογικό και αποτελεσματικό
προγραμματισμό και την εκπλήρωση των στόχων κάθε Α.Ε.Ι., ανάλογα με τις
ειδικότερες ανάγκες κάθε Ιδρύματος και πάντα μέσα στο πλαίσιο του Κρατικού
Προϋπολογισμού και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Εξάλλου και η
σημερινή Υπουργός Παιδείας, κα Άννα Διαμαντοπούλου, σε διακηρύξεις της, είχε
υπερθεματίσει υπέρ της καθιέρωσης του τετραετούς ακαδημαϊκού-αναπτυξιακού
προγραμματισμού των Ιδρυμάτων.
Δυστυχώς, όμως, απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή, στο πλαίσιο του
Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, δήλωσε ότι η Διεύθυνση Οικονομικών Υποθέσεων
του Υπουργείου Παιδείας, έχει προωθήσει στο Υπουργείο Οικονομικών Κοινή
Υπουργική Απόφαση, με την οποία αναθεωρούνται τα ποσά που προβλέπονται
στην υπ’ αριθμ. Φ.30/59684/ΙΒ/172/25.5.09 Κοινή Υπουργική Απόφαση.
Αυτό σημαίνει ότι, τόσο η χρηματοδότηση των ΑΕΙ, όσο και η υλοποίηση των
δεσμεύσεων, που είχε αναλάβει η πολιτεία ακυρώνονται.
Eίναι χαρακτηριστικό ότι οι περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες των ΑΕΙ έχουν,
προ πολλού, ξεπεράσει το 40%. Δεν έχει προχωρήσει η υλοποίηση του
Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, με αποτέλεσμα την ουσιαστική ματαίωσή
του για το 2010, αφού ήδη βρισκόμαστε στα μέσα Σεπτεμβρίου και δεν έχει
εκδοθεί η σχετική Απόφαση. Επίσης, δεν έχει εγκριθεί ούτε μία πίστωση για τις
συμβάσεις του ΠΔ 407/80, με αποτέλεσμα πολλά Πανεπιστήμια - ιδιαίτερα τα
νεοϊδρυθέντα - να μην γνωρίζουν εάν και πως θα πραγματοποιηθούν τα
προγράμματα διδασκαλίας.
Τελευταίο κρούσμα είναι η αυθαίρετη τροπολογία, που επιβάλλει την αναζήτηση
πιστώσεων πριν από τις προκηρύξεις θέσεων ΔΕΠ, τη στιγμή που το Υπουργείο
άριστα γνωρίζει, από τους 4ετείς προγραμματισμούς, τις εγκεκριμένες θέσεις.
2. Εκκρεμούν στο Υπουργείο Παιδείας περισσότεροι από 700 διορισμοί
εκλεγέντων καθηγητών διάφορων βαθμίδων.
Σε πρόσφατη συνάντηση εκπροσώπων της ΠΟΣΔΕΠ με την Υπουργό και τον
Υφυπουργό τους δηλώθηκε ότι δεν πρόκειται να γίνουν άλλοι διορισμοί μελών
ΔΕΠ το 2010.
3. Παρατηρείται καθυστέρηση στην έγκριση νέων Προγραμμάτων
Μεταπτυχιακών Σπουδών, Τμημάτων των Πανεπιστημίων όλης της χώρας,
καθώς εκκρεμεί για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δέκα μηνών η υπογραφή
έγκρισής τους από τον αρμόδιο Υφυπουργό με την αιτιολογία ότι πρόκειται στο
μέλλον να ψηφιστεί νέο θεσμικό πλαίσιο.
4. Σημειώνεται σημαντική καθυστέρηση στην πληρωμή των εκτάκτων
καθηγητών των περισσοτέρων ΤΕΙ της χώρας, όταν - επί της προηγούμενης
κυβέρνησης - είχε εξασφαλιστεί η τακτική πληρωμή της μισθοδοσίας αυτών,
εντός του καθορισμένου χρόνου.
5. Εκκρεμεί η επίλυση του θέματος της επαγγελματικής κατοχύρωσης των
αποφοίτων ΤΕΙ, μολονότι η επεξεργασία Σχεδίων Προεδρικών Διαταγμάτων είχε,
εδώ και ένα χρόνο, ολοκληρωθεί και αυτά είχαν διαβιβαστεί στα συναρμόδια
Υπουργεία προς υπογραφή.
6. Δεν έχουν προωθηθεί οι προκηρύξεις για στελέχωση Τμημάτων ΤΕΙ και ΑΕΙ
της χώρας με Διοικητικό προσωπικό.
7. Τέλος, η κατάργηση της βάσης του δέκα (10) για την εισαγωγή στα ΑΕΙ,
οδήγησε σε φαινόμενα απαξίωσης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με υποψηφίους
να «πετυχαίνουν» σε σχολές με βαθμούς που αγγίζουν το μηδέν. Επιπλέον, εντείνει
τα προβλήματα που προκύπτουν από την αιώνια φοίτηση και την τυπική ύπαρξη
Τμημάτων, κυρίως των ΤΕΙ, που το γνωστικό τους αντικείμενο δεν συνδέεται με
τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας».
