Αυτή την στιγμή, υπάρχουν στην επικράτεια της χώρας μας 22 Πανεπιστήμια και 16 Τ.Ε.Ι. Τα 38 αυτά Ιδρύματα, απαρτίζουν την Ανώτατη Εκπαίδευση (Α.Ε.Ι) στην χώρα μας. Σύμφωνα λοιπόν με τον Ν.3549/2007, τα Τ.Ε.Ι είναι Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Δεν είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, κάποιοι να μιλάνε -σκοπίμως κατά την γνώμη μου- για Α.Ε.Ι, αφήνοντας έξω από αυτά τα Τεχνολογικά Ιδρύματα. Σήμερα λοιπόν, έχουμε ένα μεγάλο αριθμό Ανώτατων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων,με την ευθύνη της πολιτείας, η οποία ποτέ δεν είχε κανέναν προγραμματισμό και σχεδιασμό κατά την δημιουργία τους. Ιδρύματα στα οποία, πολλές φορές τα αντικείμενα των τμημάτων τους ( Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι) ταυτίζονται απολύτως.Τουλάχιστον ως προς τους τίτλους τους.
Ποια η διαφορά τους? Όταν,τα ιδρύματα και των δύο παράλληλων τομέων της Ανώτατης Εκπαίδευσης, έχουν τετραετή φοίτηση , αντίστοιχων προσόντων εκπαιδευτικό προσωπικό και αντίστοιχο πρόγραμμα σπουδών? Η μόνη διαφορά που μπορεί να επικαλεσθεί κανείς σε κάποιες περιπτώσεις, είναι η υλικοτεχνική υποδομή, όπου και αυτή οφείλετε στην υποχρηματοδότηση των Τ.Ε.Ι έναντι των Πανεπιστημίων από την πολιτεία.
Ποιος λοιπόν είναι ο λόγος ύπαρξης τμημάτων Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι με τον ίδιο τίτλο? Ποιος ο λόγος ύπαρξης των διαφορετικών κατευθύνσεων? Πλέον, είναι ΜΟΝΟΝ η κατηγοριοποίηση των αποφοίτων. Η διαφοροποίηση αυτών, σε Π.Ε και Τ.Ε. Και αυτό με εσαεί προτεραιότητα του Π.Ε πτυχιούχου έναντι του Τ.Ε, σε ότι αφορά τα επαγγελματικά είτε τα μισθολογικά είτε τα διοικητικά κλιμάκια.
Πώς άραγε θέλουμε την Ανώτατη Εκπαίδευση στην χώρα μας?
Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουμε μελετήσει- ως κράτος εννοώ - ικανό σχέδιο βιώσιμης Ανάπτυξης και εξέλιξης των Ιδρυμάτων. Ακόμη και αυτή τη στιγμή -κυρίως στην Ελληνική περιφέρεια- τα Ιδρύματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης , λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις, ως μοχλός περιφερειακής ανάπτυξης και όχι ως μέτρο , λογική εκπαιδευτικής πολιτικής σύγχρονου κράτους. Είναι δεδομένο, πως οι ανάγκες της αγοράς και της κοινωνίας μας δεν πρέπει να απέχουν από τα Ανώτατα Ιδρύματα.
Πως μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό? Απλά, δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη των Ερευνητικών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων με σκοπό την καινοτομία. Αυτό που λείπει από τα σημερινά μας Ιδρύματα. Μετά την νομοθέτηση της δυνατότητας των Τ.Ε.Ι να διοργανώνουν και αυτόνομα μεταπτυχιακά, δόθηκε και το δικαίωμα έρευνας σε αυτά τα Ιδρύματα. Βλέπουμε λοιπόν, πως τα Τ.Ε.Ι πλέον έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον θεσμικά και ουσιαστικά την αναβάθμιση τους. Ήρθε λοιπόν ώρα να αφήσουμε την εσωστρέφεια και να εξηγήσουμε και να δείξουμε το ρόλο μας στην Ελληνική κοινωνία. Παράλληλα, να δώσουμε καινοτόμες προτάσεις, οι οποίες θα καταξιώσουν τα ιδρύματα και τους αποφοίτους τους. Ας καταλάβουν λοιπόν, πως ιδρύματα και απόφοιτοι μπορούν μόνον παράλληλα να καταξιωθούν. Όποιος πιστεύει κάτι διαφορετικό πλανάται οικτρά!
Απομένει λοιπόν, να γίνει από την πολιτεία το τελευταίο και καθοριστικό βήμα. Το Ενιαίο Θεσμικό Πλαίσιο στην Ανώτατη βαθμίδα της εκπαίδευσης. Τα τελευταία χρόνια, λειτουργεί η Ανώτατη Εκπαίδευση με δύο διαφορετικά θεσμικά πλαίσια. Αυτά περιγράφονται από τούς Ν.1268 και Ν.1404 των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι αντίστοιχα. Ήρθε πλέον ο καιρός για ένα νέο ενιαίο θεσμικό πλαίσιο.Ήρθε η ώρα για ριζικό επανασχηματισμό της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ήρθε η ώρα κάποια τμήματα να κλείσουν, κάποια άλλα να συγχωνευθούν και επιτέλους κάποια να μετεξελιχθούν.Σε κάθε περιφέρεια θα πρέπει να υπάρχει ένα ίδρυμα. Οι υποδομές και το εκπαιδευτικό προσωπικό των Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι,να μπουν σε ένα μοντέλο ενιαίας λειτουργίας για να σταματήσει πλέον αυτή η μάχη. Μάχη που τελικά έχει ως θύματα τους απόφοιτους Τεχνολογικών Ιδρυμάτων και τα Επαγγελματικά τους δικαιώματα.
Δεν είναι τυχαίο, τόσα χρόνια οι ειδικότητες αιχμής, οι ειδικότητες των Μηχανικών των Ανώτατων πλέον Τεχνολογικών Ιδρυμάτων, παραμένουν μέχρι και ήμερα χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Απόφοιτοι σχολών, με άριστο διδακτικό και επιστημονικό προσωπικό, με άξιο των απαιτήσεων της εποχής πρόγραμμα σπουδών και υλικοτεχνικές υποδομές, όπως και καλά αποτελέσματα αξιολόγησης -στα περισσότερα από αυτά που αξιολογήθηκαν από την πολιτεία- μένουν ακόμη και σήμερα χωρίς Επαγγελματικά Δικαιώματα. Το ειρωνικό της υπόθεσης, είναι ότι πλέον οι απόφοιτοι των ιδιωτικών κολεγίων απέκτησαν επαγγελματικά δικαιώματα!
Στον αντίποδα, το Υπουργείο Παιδείας σε μια ατέρμονη διαβούλευση, εμπαίζει τους απόφοιτους των Τεχνολογικών Επαγγελμάτων αλλά και τους νέους της χώρας μας που σύντομα θα συμπληρώσουν το μηχανογραφικό τους δελτίο, δίδοντας φρούδες ελπίδες για αλλαγές και τομές, που από ότι τελικά φαίνεται, δεν έχει σκοπό να κάνει.
Η πολιτεία δεν έχει μάλλον σκοπό, να εκδώσει άξια των ιδρυμάτων τεχνολογικής εκπαίδευσης, επαγγελματικά δικαιώματα, ούτε να ιδρύσει ενιαία – στην πράξη και όχι στα χαρτιά – επιμελητήρια ανάμεσα σε αποφοίτους Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών σχολών.Ας αποφασίσει λοιπόν η κα Υπουργός τι ακριβώς θέλει να κάνει. Και εφόσον αποφασίσει, ας ενημερώσει και την κοινή γνώμη έτσι ώστε ο καθένας να πάρει τις αποφάσεις του, γνωρίζοντας όλα τα δεδομένα και όχι μόνον εκείνα που βολεύουν την Κυβέρνηση.
Τα Τ.Ε.Ι είναι Ανώατα Ιδρύματα και όχι μέσον για την ανάπτυξη της περιφέρειας μας και την μείωση της ανεργίας στους οικονομικούς δείκτες σας...
LinkWithin
