Δεκάδες Τμήματα Ανώτατης Εκπαίδευσης λειτουργούν -ή καλύτερα υπολειτουργούν- σε ολόκληρη την Ελλάδα, στερούμενα στοιχειωδών υποδομών, επιστημονικού προσωπικού αλλά -πλέον- και εισακτέων...
Γιατί αυτά τα τμήματα θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν;
Θα απαντήσει βέβαια -σωστά- κάποιος ότι τα Πανεπιστήμια τα ενισχύεις δεν τα κλείνεις!
Πόσα όμως από αυτά τα Τμήματα έχουν λόγο ύπαρξης; Πόσα από αυτά τα Τμήματα πράγματι καλύπτουν κάποιο τομέα της Επιστήμης ή κάποια ανάγκη της οικονομίας;
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει αβίαστα.
Είναι επιτέλους ανάγκη να γίνει ουσιαστική αξιολόγηση όλων των Ιδρυμάτων.
Πάγια θέση μας ήταν πάντα:
"Μέσω της αξιολόγησης και αναβάθμισης όλων των Ιδρυμάτων, στόχος μας είναι η καθιέρωση ενός Ενιαίου Θεσμικού Πλαισίου στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η οποία θα συνοδευτεί από ένα γενναίο επανασχεδιασμό ολόκληρου του Χάρτη των Ανώτατων Ιδρυμάτων της Χώρας στη βάση επιστημονικών και επιστημονικών κριτηρίων"
Θέση μου ήταν επίσης πάντα ότι -έτσι όπως λειτούργησε ο θεσμός- τα ΤΕΙ ήταν ένα λάθος "πείραμα".
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 25 χρόνια από την ίδρυσή τους το 1983 για να αποκτήσουν θεσμική ταυτότητα και να κατοχυρώσουν την παρουσία τους στην Ανώτατη Εκπαίδευση (με τους Νόμους 2916/2001 και 3449/2007), όμως ακόμα οι πτυχιούχοι αντιμετωπίζονται -από τη Δημόσια Διοίκηση και τα Παραγωγικά Υπουργεία- ως απόφοιτοι μέσων Τεχνικών Σχολών...
Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι σήμερα οι συνθήκες είναι πιο ώριμες από ποτέ για κατάργηση των δύο διαφορετικών Θεσμικών Πλαισίων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που να μπορεί πλέον να επιχειρηματολογήσει γιατί πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν ξεχωριστά τα Τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ Πειραιά αντίστοιχα.. Ή να εξηγήσει γιατί πρέπει να υπάρχει Νοσηλευτική τόσο στα Πανεπιστήμια όσο και στα ΤΕΙ.
Δεν χρειαζόταν βέβαια ιδιαίτερη ευφυία για να καταλάβει κανείς ότι η κατάργηση των δύο διαφορετικών θεσμικών Πλαισίων ήταν πάντα μονόδρομος, δυστυχώς βέβαια πάντα το προσωπικό συμφέρον υπερτερούσε του γενικού με αποτέλεσμα να φτάσουμε στα σημερινά αδιέξοδα.
Πάντα βέβαια υπήρχαν κάποιοι που μιλούσαν για το πως θα έπρεπε να είναι η Ανώτατη Εκπαίδευση εδώ και πολλά χρόνια.
Ολόκληρο το άρθρο στο Blog του Δημήτρη Σιάχου
